Het is de nacht van 11 op 12 juni 1943. De Lancaster ED 357, die al 37 vluchten op haar naam had staan, vertrok in de nacht van de Britse basis Wickenby. Het vliegtuig viel onder het 12e Squadron van de RAF (Royal Air Force). Van alle vliegtuigen die opstegen keerden er 38 niet terug. Dit was ongeveer 5%. De Engelse en Amerikaanse vliegtuigen werden door vijandelijk Duitse nachtjagers aangevallen. Zo ook deze Lancaster bommenwerper. De binnenste stuurboordmotor vloog in brand. Gelukkig kon men de brand blussen. Boven Oldebroek, op 10 kilometer van Dronten, besloot piloot Thomson dat hij niet kon vliegen op 3 motoren. Terwijl hij lager ging vliegen werd de Lancaster rond de klok van twee uur ‘s nachts neergehaald door een Duits jachtvliegtuig een Messerschmitt BF110, één van de belangrijkste Duitse vliegtuigen.

 

Aan boord van de Lancaster ED357 waren 7 jonge bemanningsleden: de Australische piloot Daniel Thompson (26 jaar), de Britse bommenrichter William Ward (20 jaar), de Britse radiotelegrafist/airgunner Donald Campbell (21 jaar), de Britse boordwerktuigkundige John Osborne (20 jaar), de Britse navigator Kenneth Bowes (23 jaar). Zij kwamen om het leven. De Canadese staartschutter Wesley Albert Sparling en de Canadese rugkoepelschutter Bill Pingle, wisten zich met een parachute in veiligheid te brengen. Ze belandden ieder aan een parachute in het IJsselmeer en werden opgepikt door een boot. Deze boot nam ze mee naar Amsterdam en daar werden ze aan de Duitsers overgeleverd. Tot het eind van de oorlog waren ze krijgsgevangen.

Naar ieder bemanningslid is in Dronten-Zuid een straat vernoemd. Bill Pingle heeft in 1980, als enige toen nog in leven zijnde bemanningslid, zijn ‘eigen straatnaambord’ en het monument aan de ingang van de Lancasterdreef onthuld. 

​